நானங்கு நிலை

பச்சிலை மறைந்து பல நிறம் கண்டு

கல கல என பறக்குது சருகு

இயற்கையின் வாழ்வில் நான்ங்கு பருவம்

மதழை என்று மடியில் தவழ்ந்து


அன்னை மார்பில் அமுது உண்டு

நடை பயின்று நாளும் வளர்ந்து

நடந்து திரிந்து ஓடி மறைந்து பருவம் வந்து

வாடும் பயிராய் வயோதிபம் வந்து

மானிடர் வாழ்விலும் நாங்கு பருவம்

மதழை பிள்ளை வாலிபம் முதுமை 

என்ற நான்ங்கு பருவமும் கண்டு

பிரமசாரியம் இல்லறம் வானபிஸ்தம்

துறவறம் என நானங்கு நிலையும்

காண்பவர் யாரு? இல்லை

காணாமல் போபவர் யாரு?

கவி மீனா