கண்கள் பனித்தன

 

குளிருக்காக பூமி போத்தி கொண்ட

இருள் போர்வையை விலக்கி

போன்னிற கதிர்களை வானில் பரப்பி

மெல்ல எட்டி பார்கிறான் கதிரவன்

சிலு சிலு என மார்கழி மாத

பனி காற்று உடலை வருடி செல்ல

உள்ளதில் ஓடும் எண்ணங்களோ

ஏழு வர்ணம் பூட்டிய பகலவன் தேர் போலே

ஊரை நோக்கி ஓடியது

பொல பொலவென விடியும் அழகும்

வானத்தில் சூரியன் வரையும் பொன்னிற கோலமும்

பறவைகள் கீச்சிடும் பல வித ஒலியும்

வண்ண மலர்களின் மொட்டு விரியும் காட்ச்சியும்

கோவிலில் இருந்து மணி ஓசையோடு

கலந்து வரும் மந்திரத்தின் ஓசையும்

அத்தனையும் மனதினிலே சுழன்று ஓடி வர

இத்தனை  இன்பங்களையும் தூக்கி எறிந்து

சொந்த நாட்டை விட்டு ஓடி வந்து

என்ன சுகத்தை கண்டோம்

உண்மையான இன்பங்களை இழந்து

விட் டோம் என நினைக்க கண்கள் பனித்தன

புல் நுனியில் பனி துளி போலே

கண்ணின் ஓரம் நீர் துளி

கவி மீனா