நிர்வாணமாக

நிர்வாணமாக பிறந்த மனிதனுக்கு

புவி மீதில் ஆடைகள் வாங்கி போதவில்லை

ஆபரணங்கள் கழுத்தை இறுக்கினாலும்

பொன் மேல் ஆசை மட்டும் தீர்வதில்லை

அடுத்தவன் உயர்வை கண்டே மனம்

பொறாமை தீயில் வேகுவதேன்

பேராசை பெரும் தரித்திரம்

என்பது புரியாமல் போவதும் ஏன்

அழவுக்கு மிஞ்சினால் அமுதமும் நஞ்சே

அதை உணரா அலையும் மானிடரே

வரும் போது கொண்டா வந்தோம்

போகும் போது கொண்டு போவதற்க்கு

ஆசையை துறந்தவனுக்கு மண்ணில்

கூட சொர்கமே

கவி மீனா