உன் மூச்சில்

 

உன் கண்ணில் படவே

நானும் மண்ணில் பிறந்தேன்

நான் உன் உணர்வில் ஒன்றியே

உறவாய் கலந்தேன்

உன் மனதை திறந்தே நான் எண்ணில்லா

கவிதைகள் படித்தேன்

சில சமயம் உன் மார்பில் சேரும் மதளையாகி

என் அன்னை மடியாய் உனை நினைப்பேன்

மறு கணம் என் உயிரின் ஒளியாய்

உனை நினைப்பேன்

நீ என்னை தீண்டிய தென்றல் அல்ல

என்னை தாக்கிய புயலானாய்

எமக்குள் உள்ள ஒரு பந்தம்

யாருக்கும் புரியா சொந்தமடி

இது போன ஜென்ம தொடர்பு என்பேன்

ஏழு ஜென்மமும் தொடரும் என்பேன்

காலங்கள் கடந்தும் வளருமடி

நமக்குள் கவிதையாய் காதல் வளருமடி

ஒரு முறை தன்னும் உன் பேர் சொல்லாமல்

என் இதயம் துடித்ததில்லை

கடல் அலை ஓங்கி அடிப்பது

கரையை சேர்ந்திடவே

என் மூச்சு காற்றும் ஒங்கி இரைவது

உன் மூச்சில் கலந்திடவே

வானில் உலவும் நிலவும் வானத்தை

தொடவில்லை

என் கண்ணில் உலவும் பெண் நிலவே

உன் உயிரில் கலக்கும் ஒரு வேளை

என் வாழ்வின் முழுமையடி

(வேல்)