பொன்வானம்

பொல பொலவென விடிகின்ற அதிகாலை எங்கே

காற்றோடு கலக்கின்ற கோவில் மணியோசை எங்கே

காலை கதிரவன் ஒளியில் மின்னும் பொன் வானம் எங்கே

இசை பாடி துயில் எழுப்பும் புல்லினங்கள் எங்கே

அதிகாலை கூவி சேதி சொல்லும் சேவல்களும் எங்கே

ஓசையின்றி மலர் விரியும் காட்சிகளும் எங்கே

பசும் புல் வெளியில் துளித்து நிக்கும் நீர்திவலை எங்கே

மலர் வாசமோடு வீசி வரும் மாருதம்தான் எங்கே

நம் கண்ணை கட்டி இழுத்த இயற்கை காட்சிகள்தான் எங்கே

இயற்கையிடம் மனம் பறி கொடுத்து நின்ற காலங்கள்தான் எங்கே

இன்று கண் பனித்து மனம் பதைத்து வாடுகிறேன் இங்கே

தொலைத்து விட்ட இனிமைகளை எண்ணி தவிகிறேனே இங்கே

தவிக்கிறேனே இங்கே

கவி மீனா