நாவிலே தேனை பூசி

கை தூக்கி விடுபவன் நண்பன்

காலை வாரி விடுபவன் துரோகி

அணைத்து வாழ்பவன் உறவு

தூற்றி செல்பவன் எதிரி

இத்தனை பேரும் நம்மை சுற்றி

பழகி பார்த்தால்தான் புரிந்து விடும்

நிலையற்ற மானிட வாழ்வினிலே

நிலைத்து நிற்பவர் எவரும் இல்லை

காசும் காமமும் தேவை என்று

உலக வாழ்கை ஓடுதடா

ஆளை ஆளு ஏமாற்றி வாழ்வது சுலபமடா

ஏமாந்து நிற்பது பாவமடா

பாசம் அன்பு என்பதெல்லாம்

நாவிலே தேனை பூசி

பின் நயவஞ்சகமாய் முதுகிலை

குத்தும் வேலையடா

 

வந்தோம்  போனோம் என்றிருந்தால்

வலிகள் இல்லாமல் வாழ்ந்திருப்போம்

வலிய வலிய தேடி பழகி

மனசில் சுமைகளை கூட்டாமல்

குப்பை என்றால் கூட்டி தள்ளி

வீட்டையும் மனசையும்

 சுத்தமாக வைத்திடுவோம்

லேசான மனசுக்கு வலியும் இல்லை

இல்லாத உறவுக்காய் கவலை இல்லை

இப்படி வாழ பழகி விட்டால்

துன்பங்கள் தரும் நட்புகள் உறவுகள் கூட

தூசியை தட்டி விடுவது போலே

ஒட்டாமல் பறந்து போய் விடும்

மனசுக்கும் அமைதி கிட்டிவிடும்

கவி மீனா